Est 15

1 Et mandavit ei haud dubium quin esset Mardochaeus ut ingrederetur ad regem et rogaret pro populo suo et pro patria sua 2 Memorare inquit dierum humilitatis tuae quomodo nutrita sis in manu mea quia Aman secundus a rege locutus est contra nos in mortem 3 et tu invoca Dominum et loquere regi pro nobis et libera nos de morte 4 Die autem tertio deposuit vestimenta ornatus sui et circumdata est gloria sua 5 Cumque regio fulgeret habitu et invocasset omnium rectorem et salvatorem Deum assumpsit duas famulas 6 et super unam quidem innitebatur quasi prae deliciis et nimia teneritudine corpus suum ferre non sustinens 7 altera autem famularum sequebatur dominam defluentia in humum indumenta sustentans 8 Ipsa autem roseo colore vultum perfusa et gratis ac nitentibus oculis tristem celabat animum et nimio timore contractum 9 Ingressa igitur cuncta per ordinem ostia stetit contra regem ubi ille residebat super solium regni sui indutus vestibus regiis auroque fulgens et pretiosis lapidibus eratque terribilis aspectu 10 Cumque elevasset faciem et ardentibus oculis furorem pectoris indicasset regina corruit et in pallorem colore mutato lassum super ancillulam reclinavit caput 11 Convertitque Deus spiritum regis in mansuetudinem et festinus ac metuens exilivit de solio et sustentans eam ulnis suis donec rediret ad se his verbis blandiebatur 12 Quid habes Esther Ego sum frater tuus noli metuere 13 Non morieris non enim pro te sed pro omnibus haec lex constituta est 14 Accede igitur et tange sceptrum 15 Cumque illa reticeret tulit auream virgam et posuit super collum eius et osculatus est eam et ait Cur mihi non loqueris 16 Quae respondit Vidi te domine quasi Angelum Dei et conturbatum est cor meum prae timore gloriae tuae 17 Valde enim mirabilis es domine et facies tua plena est gratiarum 18 Cumque loqueretur rursus corruit et pene exanimata est 19 Rex autem turbabatur et omnes ministri eius consolabantur eam